Εργαστήριο Μοντεσσοριανής θεωρίας και πρακτικής για ενήλικες
Ηλικίες 3 – 6 ετών (Casa dei bambini)
Ετήσιο πρόγραμμα συναντήσεων (Οκτώβριος 2020 – Ιούνιος 2021. Το πλήρες πρόγραμμα θα αναρτηθεί μέχρι τις 31 Αυγούστου)

Το εργαστήριο απευθύνεται σε φοιτητές/τριες παιδαγωγικών σχολών, εκπαιδευτικούς τυπικής και μη τυπικής εκπαίδευσης, σε γονείς και σε όποιον/α ενδιαφέρεται να εμβαθύνει στην Μοντεσσοριανή μέθοδο και να στηρίξει την ανάπτυξη του παιδιού. (Το εργαστήριο ακολουθεί τις αρχές του Association Montessori Internationale)

Η μοντεσσοριανή μέθοδος αποτελεί μία ολοκληρωμένη παιδαγωγική πρόταση με άμεση πρακτική εφαρμογή σε διάφορα μέρη του κόσμου και σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Διαθέτει ισχυρές φιλοσοφικές βάσεις και ένα πλούσιο παιδαγωγικό υλικό για το οποίο είναι ευρέως γνωστή. Ταυτόχρονα προτάσσει την ελευθερία του παιδιού, την στήριξη την αυτονομίας του και την ενδυνάμωση της βούλησης του.

Στο εργαστήριο θα μελετήσουμε την μοντεσσοριανή θεωρία ως μέρος του κινήματος της Νέας Αγωγής ενώ ταυτόχρονα θα διδαχθούμε την χρήση σημαντικού μέρους του μοντεσσοριανού υλικού για παιδιά 3 – 6 ετών που καλύπτει τις ενότητες καθημερινή ζωή, αισθητηριακό υλικό, γλώσσα, μαθηματικά και πολιτισμό. Στην θεωρία θα ασχοληθούμε με τις βάσεις της μοντεσσοριανής φιλοσοφίας όπως είναι οι περίοδοι ευαισθησίας, ο αφομοιωτικός νους και τα στάδια ανάπτυξης. Ακόμη, θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε πρακτική σε ένα προσεκτικά προετοιμασμένο μοντεσσοριανό εκπαιδευτικό περιβάλλον και να ασκηθούμε στην κατασκευή ενός εκπαιδευτικού περιβάλλοντος που να στηρίζει την ανάπτυξη του παιδιού και να επιτρέπει την μαθηση μέσω της ελευθερίας. Τέλος θα δούμε πώς μπορούμε να κατασκευάσουμε το δικό μας μοντεσσοριανό υλικό.

Συντονίστρια: Σοφία Σαρακενίδου, μοντεσσοριανή παιδαγωγός (AMI certified)
πληροφορίες/δηλώσεις συμμετοχής: 6997736314
mail: alliotikosxoleio@yahoo.gr

Οι περιπέτειες του Νονό ξεκίνησαν ένα βράδυ όπως όλα τα άλλα πριν απο έναν αιώνα και συνεχίζονται μέχρι σήμερα! “Ο Νονό έπεσε να κοιμηθεί και το επόμενο πρωί ξύπνησε σε ένα μέρος όπου δεν είχε ξαναβρεθεί. Περιπλανώμενος, εξερευνώντας το μέρος στο οποίο βρέθηκε, μάλλον με μαγικό τρόπο, μαθαίνει πως είναι στη χώρα της Αυτονομίας, όπου οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα έντομα, τα πουλιά και όλα τα υπόλοιπα ζώα, όπου μικροί και μεγάλοι μοιράζονται τα πάντα, δουλεύουν από κοινού, αποφασίζουν μαζί.”(απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου) Ένα βιβλίο για όλες τις ηλικίες. Καλό ταξίδι στη χώρα της Αυτονομίας! Οι περιπέτειες του Νονό στον 21 αι. από FB:Education antiautoritaria https://drive.google.com/…/1sgbE8yHt1wuU2R-6bPJLWqgzqt…/view Η επικαιροποίηση του αναγνώσματος του Νονό από το Μικρό Δέντρο https://alliotikosxoleio.espivblogs.net/…/mia-epikairopoii…/ Το βιβλίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2018 από τις εκδόσεις Στασει Εκπίπτοντες Spyros Stasei Ekpiptones .

Η τελευταία μέρα μας βρήκε απροετοίμαστες. Οι μέρες που έπρεπε να μείνουμε μακριά μας γέννησαν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για σύνδεση και επικοινωνία και οι πρώτες αυτές μέρες μας βρίσκουν και πάλι μαζί. Για τα παιδιά όμως η “τελευταία μέρα”, η “επόμενη μέρα”, η “πρώτη μέρα”, όλες οι μέρες και η σημερινή μέρα εμπεριέχονται στο “εδώ και τώρα”. Τα παιδιά δε μετρούν τις μέρες όπως τις μετράμε οι ενήλικες ούτε και τις χαρακτηρίζουν. Τα παιδιά ζουν σε μια συνέχεια. Προσαρμόζονται, πέφτουν στο χώμα, χτυπούν, λερώνονται, σταματούν και ξαναξεκινούν. Δεν λογαριαζουν λάθη και σωστά και δεν μετρούν μέρες.
Τα παιδιά βιώνουν το χρόνο και προσαρμόζονται στον ορισμό που δίνουν οι ενήλικες. Για τα παιδιά δεν υπάρχουν παύσεις και διακοπές ούτε διάλειμμα και ξεκούραση.
Τα παιδιά δε σταματούν ποτέ να μαθαίνουν, να βιώνουν, να συγκινούνται, να συνδέονται και να αυτονομούνται. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν ιστορία, γεωγραφία, μαθηματικά και γλώσσα. Τα παιδιά βιώνουν κ επικοινωνούν και έτσι μαθαίνουν.Αυτές τις μέρες ξεκινώντας από το ερώτημα “Πως ζούσαν οι Ινδιάνοι; Πως ήταν τα σπίτια τους;” εξερευνήσαμε πυραμίδες, κώνους και ορθογώνια πρίσματα. Χρειάστηκε να αναρωτηθούμε πόσες τρύπες χρειάζονται για τα θεμέλια και πόσοι πάσαλοι. Η λάσπη μοιάζει με το τσιμέντο;
Τι τρώγανε οι Ινδιάνοι; Μήπως να φτιάξουμε μία λίμνη για να ψαρεύουμε; Τι χρειάζεται για να φτιάξουμε μια λίμνη; Να βάλουμε και έναν νερόμυλο;
Αυτές τις μέρες συζητήσαμε πολύ. Μιλήσαμε για το πώς νιώσαμε που έπρεπε να μείνουμε για λίγο μακριά ο ένας από την άλλη και πώς είναι τώρα που ξανασυναντιόμαστε. Χρειάστηκε να κοιταχτούμε καλά μα και να κοιτάξουμε γύρω μας και να παρατηρήσουμε το αποτύπωμα του χρόνου στον αγρό μας. Τα χόρτα ψήλωσαν, οι παπαρούνες άνθισαν και μαράθηκαν, τα γαιδουράγκαθα απλώθηκαν. Πήραμε τσάπες και φτυάρια και καθαρίσαμε το χώμα από τα ζιζάνια ώστε να ανανεωθεί. Φυτέψαμε λουλούδια με καινούργια ονόματα που δεν τα είχαμε ακούσει ποτέ. Βρήκαμε χελώνες! Ανακαλύψαμε ότι η πορτοκαλιά μας που την νομίζαμε ξερή έχει ζωή μέσα της και έβγαλε ένα μικρό πράσινο φύλλο. Κάποιος από εμάς το είδε πρώτος και αποφασίσαμε να γράψουμε μία ταμπέλα που να γράφει “Προσοχή πορτοκαλιά!”.
Αυτές τις μέρες χρειάστηκε να συνεργαστούμε ώστε να καθαρίσουμε τον αγρό μας από τα σκουπίδια που έφερε η βροχή. Κάναμε συνέλευση και αποφασίσαμε ποιος θα βάλει γάντια να μαζέψει τα σκουπίδια και ποια θα πάρει το φτυάρι να καθαρίσει τα χόρτα. Ποιός θα βάλει φαγητό για τις χελώνες και ποια θα καθαρίσει το ρυάκι από τις πευκοβελόνες.
Ο χρόνος μπορεί να εμπεριέχει δημιουργία, αυθεντικότητα και αλληλοβοήθεια όταν τον μοιραζόμαστε, όταν συνεργαζόμαστε και όταν συλλογικοποιούμε την αγάπη, την γνώση και την αλληλεγγύη.
Αυτές τις μέρες είμαστε και πάλι μαζί.

“People are free when they know what they want. It is so much simpler to be told
what to do than being free. Passing on your responsibility to others is easy.”
Martin Luengo (ιδρύτρια του αναρχικού σχολείου Paideia στην Μεριδα της Ισπανίας)

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην ΒΙΟΜΕ είπαμε να θυμηθούμε μερικές όμορφες στιγμές που μοιραστήκαμε.
Η σχέση της κοινότητας του Μικρού Δέντρου με την συνέλευση του κατηλειμμένου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2016 με την δεύτερη ευρωμεσογειακή συνάντηση: “Οικονομία των εργαζομένων”. Στην συνέχεια τα παιδιά μας βλέποντας κάθε τόσο τους ανθρώπους της ΒΙΟΜΕ να μας φέρνουν τα σαπούνια άρχισαν να αναρωτιούνται πως φτιάχνονται τα σαπούνια αυτά. Έτσι οργανώσαμε μία εκδρομή και μία ξενάγηση στο εργοστάσιο παίρνοντας φυσικά μαζί μας λεκάνες και βούρτσες για να πλύνουμε τα ρούχα μας! Τα επόμενα χρόνια συμμετείχαμε στο πρώτο και δεύτερο φεστιβάλ αυτοδιαχείρισης όπου εκτός από τον πάγκο μας οργανώσαμε την εκδήλωση “Φύλο σώμα και σεξουαλικότητα στην παιδική ηλικία” και φέτος μία ξενάγηση στην ΒΙΟΜΕ για παιδιά και ενήλικες η οποία ολοκληρώθηκε με μία υψηλής συμμετοχής μπουγάδα! #power2viome

15 Οκτώβρη 2019 ·
Πως λειτουργεί ένα εργοστάσιο; Πώς γίνεται μία συνέλευση; Τι σημαίνει αφεντικό; Τι γίνεται όταν οι εργαζόμενοι αποφασίζουν να δουλέψουν χωρίς αφεντικό; Πώς φτιάχνεται το σαπούνι; Πώς δουλεύουν τα μηχανήματα; Αυτά και άλλα ερωτήματα απαντήθηκαν στην ξενάγηση στη ΒΙΟΜΕ για παιδιά και ενήλικες στα πλαίσια του Coopenair Festival – Φεστιβάλ Συνεργατισμού. Το έντονο ενδιαφέρον που έδειξαν τα παιδιά κάθε ηλικίας που παραβρέθηκαν στην ξενάγηση αυτή μας επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πόσο τα παιδιά ενδιαφέρονται για την πραγματική ζωή και για το πώς λειτουργεί ο κόσμος γύρω τους. Και επειδή δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει ουδέτερη παιδαγωγική επιλέξαμε να τους δείξουμε ένα περιβάλλον εργασίας που να λειτουργεί με διαδικασίες οριζόντιες και να βασίζεται στις αξίες της συμμετοχικότητας και της αλληλεγγύης. Στο τέλος συγκεντρώσαμε λεκάνες και βούρτσες και με τα σαπούνια που μας έδωσαν οι άνθρωποι του εργοστασίου πλύναμε ρούχα και πανιά! Ευχαριστούμε πολύ!

B.Ψ.Υ.
Ομάδα Βραχείας Ψυχολογικής Υποστήριξης in days of Covid-19

Η Ομάδα Βραχείας Ψυχολογικής Υποστήριξης ( Β.Ψ.Υ.), είναι μια ομάδα αλληλεγγύης απέναντι στις συνέπειες που έχει στην ψυχική μας υγεία η πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουμε στις μέρες του Covid-19.

προσφέρει βραχεία δωρεάν συμβουλευτική:

• στο υγειονομικό προσωπικό
• στις ευπαθείς ομάδες
• στον γενικότερο πληθυσμό

Η ομάδα συνδημιουργήθηκε από ψυχολόγους-θεραπευτές, καταρτισμένους μεταξύ άλλων στην Βραχεία Παρέμβαση (εστιασμένη στη Λύση Θεραπεία). Η υπηρεσία της υποστήριξης οργανώνεται σύμφωνα με τις επιστημονικές κατευθύνσεις και τις αρχές της Ευρωπαϊκής κοινότητας θεραπευτών βραχείας παρέμβασης (EBTA).

Λειτουργεί με βάση τις αρχές του σεβασμού στον άνθρωπο και στις ικανότητές του, την ισότιμη, χωρίς διακρίσεις, αντιμετώπιση όσων έχουν ανάγκη και την πίστη στην αλληλεγγύη ως κοινωνικό πρόταγμα, και όχι ως δεκανίκι ενός ανεπαρκούς συστήματος υγείας.

Παρέχει:
• τηλεφωνική ψυχολογική στήριξη
• ψυχολογική στήριξη με διαδικτυακά μέσα
• αυτομορφώσεις και ομιλίες
• χρήσιμο υλικό
• δικτύωση με υπηρεσίες & συλλογικότητες

Μερικές σκέψεις από εμάς σχετικά με το πώς προσεγγίζουμε το ζήτημα της θρησκείας στο Μικρό δέντρο και στο πώς απαντάμε στις ερωτήσεις των παιδιών.
Ίσως μπορούμε αρχικά να κάνουμε έναν διαχωρισμό… Υπάρχει η στιγμή που το παιδί θα ρωτήσει πρακτικά πράγματα της καθημερινότητας όπως: “Γιατί δεν έχουμε σχολείο;”, “Γιατί στολίζουμε το δέντρο”κ.λ.π. Αυτές οι ερωτήσεις ίσως να σχετίζονται περισσότερο με το σπάσιμο της ρουτίνας ενός μικρού παιδιού και με τα ορόσημα που τοποθετεί ώστε να μπορεί να αντιληφθεί το πέρασμα του χρόνου, να δώσει νόημα στον κόσμο του και δημιουργήσει σταθερές. Κάθε χρόνο έχουμε Χριστούγεννα και στολίζουμε δέντρο, τρώμε μαζί κ.λ.π. Εδώ οι απαντήσεις μας μπορούν να είναι απλές και συγκεκριμένες βοηθώντας το παιδί να βάλει σε μία τάξη τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις του μέσα στον χρόνο.
Υπάρχουν όμως και οι στιγμές – που κάποιοι θα τις ονόμαζαν στιγμές πνευματικότητας – όπου το παιδί μπορεί να αναρωτηθεί από που προερχόμαστε, ποιός έφτιαξε τον κόσμο ή τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε. Εδώ όλες οι θρησκείες έρχονται με έτοιμες τις απαντήσεις μην αφήνοντας κανένα περιθώριο για ελεύθερη περιπλάνηση του πνεύματος ή αναζήτησης κάποιου νοήματος. Ίσως αυτός να είναι και ένας ακόμα λόγος που δεν είναι καλή ιδέα να εισάγουμε το παιδί σε τέτοια θέματα πρωτού να αναρωτηθεί από μονό του, γιατί με αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε έτοιμες απαντήσεις σε ένα ερώτημα που δεν εχει τεθεί καν. Μία τέτοια έτοιμη απάντηση φυσικά μπορεί να είναι και το: “Δεν υπάρχει θεός και όλες οι θρησκείες λένε ψέματα”. Οτιδήποτε παρουσιάζεται ως η μία και μοναδική αλήθεια δίνει μία έτοιμη απάντηση που μπορεί να περιορίσει την σκέψη και να βάλει φρένο στην αναζητηση.
Η “πνευματικότητα” καλλιεργείται με το να βοηθάς τις συνδέσεις ανάμεσα στα πράγματα. Να παρουσιάζεις τον κόσμο σαν ένα μέρος όπου το κάθετι σχετίζεται με όλα τα υπόλοιπα, τα επηρεάζει και επηρεάζεται και οτι ακόμα και αυτή η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι μέρος ενός ευρύτερου συνόλου. Κάποιοι πιστεύουν – και μαζί με αυτούς και εμείς – ότι είναι οι στιγμές δέους και θαυμασμού για την φύση που μπορεί να γεννήσουν τέτοιου είδους ερωτήματα. Ακόμη, πως είναι σημαντικό η παρατήρηση της φύσης, ένα φροντισμένο περιβάλλον στην κάθε του λεπτομέρεια, μία ατμόσφαιρα ηρεμίας και συγκέντρωσης και ο σεβασμός στον προσωπικό ρυθμό του κάθε παιδιού να αποτελούν στοιχεία του παιδαγωγικού περιβάλλοντος, επιτρέποντας έτσι την εμβάθυνση στα πράγματα, την επαφή με τον εαυτό και την ελευθερία κίνησης και σκέψης που θα καλλιεργήσουν αυτήν την πνευματικότητα και θα επιτρέψουν στα ερωτήματα να γεννηθούν και να εκφραστούν.
Φυσικά έρχεται πάντα η στιγμή που το παιδί θα γυρίσει και θα σε ρωτήσει: “Εσύ τι πιστεύεις;”. Εμείς στο Μικρό δέντρο θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να προσπαθούμε να απαντάμε με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα σε αυτές τις ερωτήσεις. Να απαντάμε σε αυτό που μας ρωτάει το παιδί και να δίνουμε λίγες, απλές και όσο το δυνατόν κατανοητές πληροφορίες. Η απάντηση μας μπορεί να μην είναι απαραίτητα πάνω στο δίπολο “πιστεύω – δεν πιστεύω, υπάρχει – δεν υπάρχει θεός”. Οι απαντήσεις μας μπορεί να είναι ακόμα και: “δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη”,”κάποτε πίστευα αυτό και στην συνέχεια άρχισα να πιστεύω κάτι άλλο”, “πιστεύω στις αξίες της αγάπης και της αλληλοβοήθειας αλλά δεν πιστεύω ότι η ανάσταση του χριστού συνέβη στ αλήθεια”, “δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός αλλά πιστεύω ότι εμείς οι άνθρωποι δίνουμε νόημα στον κόσμο μας” κ.ο.κ. Είναι μία πολύ ωραία ευκαιρία να σκεφτούμε, να αναρωτηθούμε, να φανταστούμε και να συζητήσουμε μαζί με το παιδί ακόμα κι αν δεν καταλήξουμε σε κάτι συγκεκριμένο. Περνάμε ίσως έτσι το μήνυμα ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να σκεφτόμαστε για τον κόσμο.
Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν μπορούμε να αρχίσουμε να προσεγγίζουμε το θέμα της θρησκείας μέσα από την ιστορία. Να το μελετάμε σαν ένα ακόμα κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού και το πώς αυτό συνδέεται με την υπόλοιπη ιστορία του ανθρώπου, την πολιτική, την τέχνη κ.ο.κ. Έτσι τα παιδιά μπορούν να τοποθετήσουν την ιστορία των θρησκειών μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο και να δούνε ότι η αφήγηση της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας που είναι κυρίαρχη στην ελλάδα δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτής της ιστορίας που είναι πάρα πολύ πλούσια και πάει χέρι χέρι με την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Γενικά πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να θυμίζουμε στα παιδιά ότι υπάρχουν πολλές αφηγήσεις για το κάθετι και ότι αυτό που σίγουρα είναι κοινό σε όλους μας είναι η ανάγκη μας να φτιάχουμε ιστορίες. Με το ίδιο τρόπο μπορούμε να προσεγγίσουμε και το ζήτημα των γιορτών. Ανεξαρτήτως του τι πιστεύει ο καθένας και η καθεμία, η ανάγκη να σταματάμε την δουλειά μας ή την οποιαδήποτε δραστηριότητα για να συναντηθούμε, να περάσουμε χρόνο μαζί και να φάμε είναι διαχρονική και πανανθρώπινη. Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα “Τι γιορτάζουμε το πάσχα;” θα μπορούσε πέρα από “την ανάσταση του χριστού” να είναι ότι “γιορτάζουμε το ξύπνημα της άνοιξης, το πέρασμα του χρόνου, την παρέα των φίλων και των αγαπημένων μας όπως το έκαναν από πάντα οι άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη και συνεχίζουν να το κάνουν με διάφορους τρόπους μέχρι σήμερα”.

http://www.kiathess.gr/gr/yliko/arthra/301-pandimia-covid-19

Ως Συντονισμός Covid-19: Αλληλεγγύη Θεσσαλονίκης θέλουμε όλές και όλοι να νιώθουμε ασφάλεια, φροντίδα και σιγουριά ότι θα βγούμε δυνατές/οι από αυτή την κρίση, ότι καμία δεν θα μείνει πίσω και κανένας δεν περισσεύει.
Για το λόγο αυτό με την ομάδα έμπρακτης αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας απαντάμε στην πράξη και συλλογικά στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται λόγω της πανδημίας του Covid-19.
Κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Μικρόπολις (Βενιζέλου και Βασιλέως Ηρακλείου 18) 17:00 – 19:00 συλλέγονται, απολυμαίνονται και τακτοποιούνται τρόφιμα, είδη προσωπικής υγιεινής και υγειονομικό υλικό (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά) για τη διανομή τους σε ευπαθείς ομάδες.
Ακόμη και με απόσταση είμαστε δυνατοί και δυνατές γιατί είμαστε όλες και όλοι μαζί χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς!

*Φόρμα συμμετοχής https://forms.gle/yh7F8963TgY3P5e77
*Οδηγός-ασφαλείς πρακτικές για αμοιβαία βοήθεια https://tinyurl.com/uqqve3s

Νέα λειτουργία τηλεφώνου:

Λαμβάνοντας υπόψη την αναστολή των λειτουργιών εντός του χώρου, την καραντίνα και την απαγόρευση κυκλοφορίας και αντιλαμβανόμενες την απομόνωση ως μια δυνητικά δύσκολη συνθήκη ζωής, η ομάδα του Πρωτόλειου Ψ αποφάσισε τη λειτουργία βραχύχρονης δωρεάν τηλεφωνικής συμβουλευτικής για την όσο το δυνατό λιγότερο επίπονη διαχείριση της κατάστασης των ημερών.

Από σήμερα, Πέμπτη 26/3/2020, τις ώρες 17:00-20:00 και από Δευτέρα έως Σάββατο όσες/-οι/-α θέλουν μπορούν να μας καλούν στα τηλέφωνα επικοινωνίας (2311 298349, 6940816139).