https://sfiggandotherchimeras.wordpress.com/%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9/?fbclid=IwAR0WVyv5cUrX5tLmEB4DAUrtP1efjEcS1uFCAG0WYXvB6WgghzchrS6qGfg

Σήμερα, 8 Μαρτίου παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, συμμετέχουμε στην φεμινιστική απεργία. Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστριες.

Νέες τεχνολογίες, σπουδαία κορίτσια και άλλες ιστορίες τρόμου.
Στην αυτομορφωση του Σαββάτου με θέμα “Παιδιά και νέες τεχνολογίες” είχαμε την χαρά να μας βάλει αυτή την φορά σε σκεψεις η Αναστασία Ψάλτη (την οποία και ευχαριστούμε θερμά!) , καθηγήτρια ψυχολογίας στο Τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη παιδική ηλικία (Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας-Σίνδος).
Από αυτή την συνάντηση δε φύγαμε με “εύκολες λύσεις” και” χρήσιμες συμβουλές”, άλλωστε σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από την τεχνολογία τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του, σίγουρα δεν υπάρχουν πετυχημένες συνταγές.
Αναδεικνύοντας πως η κάθε οικογένεια και η κάθε σχολική κοινότητα έχει το δικό της τρόπο συμβίωσης και επικοινωνίας, αναγνώρισαμε πως ο τρόπος διαχείρισης του θέματος είναι διαφορετικός σε κάθε περιπτωση.
Ακούστηκαν διαφορετικοί προβληματισμοί και ερωτήματα όπως: “καθόλου τηλεόραση, υπολογιστή και γενικά οθόνη μέχρι την ηλικία των 6;”, “θέλω τα παιδιά μου να ζουν σε αυτή την εποχή και να συμβαδίζουν με τις εξελίξεις, αλλά μήπως χάνουν τον αυθορμητισμό τους; “, “μπορούν στην πραγματικότητα οι ενήλικες να έχουν τον έλεγχο για το τι παρακολουθούν τα παιδιά στο διαδίκτυο; “, ” πώς ο υπολογιστής και το διαδίκτυο γίνονται εργαλείο έρευνας και μάθησης;”… κ. α.
Ας αναρωτηθούμε: πόσο αυτοελέγχο και αυτοπειθαρχία έχουμε εμείς οι ίδιες σε σχέση με την χρήση του ίντερνετ και γενικά της οθόνης; ποια ήταν η τελευταία φορά που άφησαμε τις σκέψεις να σκορπίσουν στο μυαλό μας χωρίς να είμαστε συνδεδεμένες στο διαδίκτυο; Αν αναστοχαστουμε πρώτα τα όρια που θέτουμε σε μας πριν τα εφαρμόσουμε στα παιδιά μας και ίσως ετσι γίνουμε λίγο πιο ειλικρινείς.
Στη σχολική μας κοινότητα οι νέες τεχνολογίες δεν δαιμονοποιουνται, αλλά ούτε και εκθειάζονται. Η παιδική συνέλευση αποφασίζει ημέρα κινηματογράφου και έτσι χρησιμοποιούμε τον προτζεκτορα (παιχνίδια φωτός /σκιάς). Επίσης οι θεματικές υποομάδες των παιδιών του Μικρού Δέντρου επεξεργαζονται διαφορά ζητηματα και συλλέγουν πληροφορίες μέσω διαδικτύου.
Για παράδειγμα, σήμερα διαβασαμε για τα “20 σπουδαία κορίτσια που άλλαξαν τον κοσμο” και μια από αυτές που τράβηξε το ενδιαφέρον ήταν η Βαλεντίνα Τερεσκοβα. Το πρώτο βήμα της υποομάδα ήταν να μαζέψει και να μοιραστεί πληροφορίες που ήδη γνωριζαν τα παιδιά όπως για παράδειγμα: Η Βαλεντίνα ήταν κορίτσι, η Ρωσία είναι μεγάλη χώρα και έχει πολύ κρύο, οι γονείς μου έχουν πάει ταξίδι σε αυτή τη χώρα κ. τ. λ.. Όμως ένας προβληματισμός δημιουργήθηκε στο μυαλό της Σ. 5 χρόνων και αναρωτήθηκε αν έζησε στα αλήθεια η Βαλεντίνα. Δεύτερο βήμα ήταν να ερευνησουμε στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας βιβλία με θέμα το διάστημα αλλά κανένα δεν την ανάφερε. Το τρίτο βήμα της ερευνητικής υποομάδα ηταν να αντλήσει πληροφορίες από το διαδίκτυο και έτσι βρήκε μια αληθινή φωτογραφία της Βαλεντίνα ντυμένη με την στολή της κοσμοναύτισσας. Συλλογικός ενθουσιασμός επικράτησε! Έτσι ξεκίνησε ακόμα ένα Μικρό Βιβλίο * αυτή τη φορά με θέμα την πρώτη γυναίκα που πήγε στο διάστημα, εξαπτοντας την φαντασία με μία πραγματική ιστορία Κι όπως πολύ ωραία το είπε η Βαλεντίνα: “Γειά σου σύμπαν! Είσαι πανέμορφο”.

*Τα μικρά βίβλια ξεκίνησαν από τον C. Freinet με σκοπό την ελεύθερη έκφραση και την ερευνητική δραστηριότητα των παιδιών. Στο Μικρό Δέντρο χρησιμοποιούμε το εργαλείο αυτό ατομικα ή συλλογικά και σαν σκοπό έχει την δημιουργία μικρών θεματικών βιβλίων. Πολύ συχνά τα παιδιά του Μικρού Δέντρου φτιάχνουν ένα μικρό βιβλίο για κάθε εκδρομή ή κάποιο θέμα που τους κέντρισε το ενδιαφέρον.
Περισσότερες πληροφορίες https://skasiarxeio.wordpress.com/%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF/

Με μεγάλη χαρά υποδεχόμαστε την κ.Αναστασία Ψάλτη, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη παιδική ηλικία (Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας-Σίνδος). Το θέμα της αυτομόρφωσης είναι “Ψηφιακές νταντάδες”, “Αναγκαίο κακό”, “Τοξική παιδική ηλικία” και άλλες ιστορίες τρόμου”. Σας περιμένουμε!

Ευχαριστούμε πολύ τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο για την υπέροχη αυτή παρουσίαση και την γνωριμία με τα έντομα.
Περισσότερες πληροφορίες στην Η Μυρμηγκοφωλιά.

Παρουσίαση βιβλίου για παιδιά “Η Αλίκη βρήκε τ’ όνομα της”,

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 11.00
Αφήγηση και δραστηριότητες για παιδιά.

Διεύθυνση:
(φτάνετε στην Διδασκάλου Βασιλείου Αδαμίδου 96 και στη συνέχεια ακολουθείτε τις κίτρινες ταμπέλες)

Χθες, στην αυτομόρφωση “Μια Μοντεσσοριανή προσέγγιση για την γλώσσα” συζητήσαμε για την καλλιέργεια του προφορικού λόγου στα πρώτα χρόνια της ζωής καθώς και για την σημασία της επικοινωνίας σε μία κοινότητα. Συζητήσαμε για το πώς η γλώσσα απλώνει σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα και πώς μπορούμε να συνοδεύσουμε το παιδί στο χτίσιμο του προφορικού και του γραπτού λόγου ακολουθώντας το ενεργό ενδιαφέρον του. Μιλήσαμε για την ανάδυση των επιθυμιών μέσα από μια διαδικασία όπου όλα τα άτομα έχουν τον χρόνο και την δυνατότητα να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν ως ισότιμα και ισοδύναμα μέλη. Κάναμε μία εισαγωγή στο μοντεσσοριανό υλικό για την γραφή και την ανάγνωση και στο πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να επεκτείνει τις δεξιότητες που αποκτά μέσα από αυτό σε όλους του τομείς ενδοαφέροντος του. Τέλος, μιλήσαμε για το πώς όλα αυτά μπορούν να έχουν νόημα μόνο στα πλαίσια μιας κοινότητας που λειτουργεί με τις αρχές τις συνεκπαίδευσης.

Όπως έγραφε και η ίδια η Μαρία Μοντεσσόρι στα 1950:
“Το πραγματικό γράψιμο είναι η εξωτερική εκδήλωση μιας εσωτερικής παρόρμησης. Είναι μια απόλαυση, που προέρχεται απο την εκτέλεση μια ανώτερης δραστηριότητας και όχι απλά μια άσκηση.
…
Εφόσον, όλα τα παιδιά – όσα αρχίζουν μόλις τις τρεις ασκήσεις και όσα γράφουν ήδη για πολλούς μήνες – επαναλαμβάνουν συνέχεια τις ίδιες κινήσεις, είναι ενωμένα και αδελφωμένα στο ίδιο επίπεδο – απ ότι φαίνεται τουλάχιστον. Εδώ δεν υπάρχουν κάστες αρχαρίων και προχωρημένων μαθητών. Τα βλέπουμε όλα να χρωματίζουν μέσα σε μαύρα περιγράμματα, να αγγίζουν με το δάχτυλο τα γράμματα από γυαλόχαρτο και να σχηματίζουν λέξεις με τα κινητά γράμματα. Τα μικρότερα παιδιά ζητάνε βοήθεια από τα μεγαλύτερα και όλα φαντάζονται πως κάνουν το ίδιο πράγμα.Το ένα μπορεί να προετοιμάζεται, το άλλο να τελειοποιείται, μα όλα ακολουθούν τον ίδιο δρόμο.
….
Το γράψιμο μαθαίνεται σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, εφόσον διδάσκεται μόνο στα παιδιά που δείχνουν να το θέλουν πολύ. Το δείχνουν με την προθυμία και το ενδιαφέρον τους για τα μαθήματα που διδάσκει η δασκάλα στα μεγαλύτερα παιδιά και στις ασκήσεις με τις οποίες ασχολούνται. Μερικά παιδιά μαθαίνουν να γράφουν χωρίς να τους έχει γίνει κανένα μάθημα, άλλα παρατηρώντας μόνο την διδασκαλία των μεγαλύτερων.”
Από την “Ανακάλυψη του παιδιού”

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση υποδεχτήκαμε εχθές τις φοιτήτριες και τους φοιτητές του Ζ’ εξαμήνου του Τμήματος Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικίας της Αλεξάνδρειας Πανεπιστημιούπολης ΔΙ.ΠΑ.Ε. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος “Συμβουλευτική Ψυχολογία” με διδάσκουσα την κα Αναστασία Ψάλτη την οποία και ευχαριστούμε θερμά. Οι φοιτήτριες είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στον χώρο, να εξερευνήσουν το περιβάλλον και το υλικό και να συμμετέχουν με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους στον διάλογο που πάντα θέλουμε να συνοδεύει και να εμπλουτίζει την παιδαγωγική πράξη. Σας ευχαριστούμε για την ανατροφοδότηση παιδιά! Εις το επανιδείν.