Το Μικρό Δέντρο συμμετέχει στην Εκδήλωση-Συζήτηση για την Ελευθεριακή Παιδεία, στα πλαίσια του φεστιβάλ αυτόνομων σχημάτων.

Πέμπτη 28/5, 18.30, Φυσικό, Αίθουσα Α11

[Επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε το παρόν κείμενο του Ελεύθερου Κοινωνικού Χώρου Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας (https://sxoleio12.wordpress.com), με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί, και που τώρα δέχεται καταστολή.]

Ανακοίνωση για την διακοπή ηλεκτρόδοτησης

Το ρεύμα είναι κοινό αγαθό
Κάτω τα χέρια από τον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Σχολείο»

Το πρωί της Πέμπτης 16/4/2015 έγινε διακοπή της ηλεκτροδότησης του Ελεύθερου Κοινωνικού Χώρου Σχολείο με παρουσία κλούβας των ΜΑΤ κατόπιν εντολής από το δήμο.
Το κτίριο όπου στεγάζεται ο EKX Σχολείο χτίστηκε το 1897. Έπειτα από διάφορες χρήσεις πέρασε μέσω ανταλλαγής στην ιδιοκτησία της εκκλησίας που το εκμεταλλευόταν νοικιάζοντας το στο κράτος και για αρκετά χρόνια λειτουργούσε ως σχολείο. Η εκκλησία επικαλέστηκε εν τέλει το πρόσχημα της μη στατικότητας του κτιρίου προκειμένου αυτό να χαρακτηριστεί ως ακατάλληλο για σχολείο και να εκμισθωθεί ως κέντρο διασκέδασης σε ιδιώτη. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε απόσταση μηνών ο ίδιος φορέας γνωμάτευσε μια φορά ότι το κτίριο είναι κατάλληλο και μια φορά ότι είναι ακατάλληλο. Έτσι, ο χώρος έμεινε κλειστός και εγκαταλελειμμένος επί 6 χρόνια, παρά το πάγιο αίτημα των κατοίκων για σχολική στέγη στην περιοχή.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιεί η εκκλησία την περιουσία της. Μια αμύθητη περιουσία που έχει συσσωρεύσει εκμεταλλευόμενη το θρησκευτικό αίσθημα των πιστών με πρόσχημα το φιλανθρωπικό της έργο. Ακόμη και η πρόσφατη δήλωση του Ιερώνυμου ότι μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί διαφορετικά είναι αστεία αν όχι τραγική. Σε μια κοινωνία εξαθλιωμένη από τις πολιτικές επιλογές των τελευταίων χρόνων, προτείνεται η χρήση αυτού του πλούτου για την αποπληρωμή του χρέους των τραπεζών.
Ο δήμος, από τη μεριά του με την τελευταία ενέργειά του έδειξε τις διαθέσεις του απέναντι στο ανοιχτό κοινωνικό εγχείρημα του σχολείου, επίσης διεκδικεί ανέκαθεν το κτίριο για δικό του όφελος και όχι για όφελος της κοινωνίας. Ωστόσο η υποδομή του κτιρίου αφενός, λόγω των αλλαγών τις νομοθεσίας περί σεισμικής αντοχής των σχολικών κτιρίων και αφετέρου λόγω, των ιδιαιτεροτήτων του κτιρίου, το οποίο αποτελεί νεοκλασικό κτίριο και ιστορικό μνημείο, με περιορισμένο μέγεθος χώρων, δεν θεωρείται πλέον κατάλληλο κτίριο για να στεγαστεί το δημοτικό σχολείο που διεκδικούν οι κάτοικοι της περιοχής. Αντί για την εγκατάλειψη, την εμπορική αξιοποίηση του χώρου ή τη στέγαση κάποιας γραφειοκρατικής υπηρεσίας σε αυτόν, θεωρούμε πως είναι πολύ πιο ουσιαστικό αυτό το κτίριο να είναι ανοιχτό σε όλη την κοινωνία ώστε να το διαχειρίζεται η ίδια με σκοπό την κάλυψη των δικών της πραγματικών αναγκών.
Το 2010 το κτίριο καταλήφθηκε για να απελευθερωθεί από το καθεστώς εγκατάλειψης και να ανοιχτεί στην κοινωνία . Είναι ένας χώρος ζωής, ελευθερίας, αλληλεγγύης, άμεσης δράσης, ελπίδας, αξιοπρέπειας, δημιουργικής έκφρασης, ισότητας, αμφισβήτησης, αυτοθέσμισης και αντίστασης. Το εγχείρημα ξεκίνησε για τη δημιουργία μιας κοινότητας με βασικό άξονα τα ελεύθερα μαθήματα και τη συμμετοχή με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά. Στο χώρο γίνονται αυτοοργανωμένα μαθήματα και ελεύθερες συναντήσεις ομάδων με βάση τη μάθηση σε συνάρτηση με τη συμμετοχή στην κοινότητα, μαθήματα ξένων γλωσσών, μουσικής, χορού, προβολές ταινιών, συναυλίες. Λειτουργούν επίσης δανειστική βιβλιοθήκη, στούντιο μουσικής, χαριστικό παζάρι, θεατρικό εργαστήρι, γυμναστήριο, σπορείο για τη διάσωση παραδοσιακών σπόρων, κουζίνα, παντοπωλείο κ.α. ενώ παράλληλα γίνονται και εκδηλώσεις πολιτικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου. Όλες οι αποφάσεις που αφορούν τη διαχείριση του χώρου λαμβάνονται μέσα από ανοιχτές διαδικασίες στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όποιος το επιθυμεί, σεβόμενος τον αντιιεραρχικό και αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα τους.
Παρά τα παραπάνω, έχουν γίνει πολλές προσπάθειες, από την πλευρά τόσο της εκκλησίας όσο και του δήμου, με σκοπό να πληγεί το εγχείρημα του σχολείου είτε με δικαστικές μεθοδεύσεις είτε με διακοπές της ηλεκτροδότησής του. Η πρόσφατη διακοπή δεν αποτελεί παρά μία ακόμη κατασταλτική ενέργεια σε βάρος του κόσμου που οραματίζεται και αντιστέκεται. Το τελευταίο αυτό περιστατικό στον ΕΚΧ Σχολείο, όπως και οι διακοπές ρεύματος σε νοικοκυριά, εντάσσονται στη λογική της περίφραξης, της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης όλων των κοινών αγαθών. Ακόμα και η αριστερή κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συνεχίζει να εφαρμόζει την ίδια λογική της εμπορευματοποίησης, στηρίζοντας τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και συνεχίζοντας την αέναη ανάπτυξη με ότι αυτό συνεπάγεται εις βάρος της φύσης και του ανθρώπου, αλλά και οικονομικά εις βάρος της ίδιας της κοινωνίας. Για παράδειγμα την ώρα που οι διακοπές ρεύματος σε νοικοκυριά που αδυνατούν να πληρώσουν είναι καθημερινές, τα πολιτικά γραφεία, τα κανάλια και τα γήπεδα απολαμβάνουν την πολυτέλεια να αφήνουν τεράστιους λογαριασμούς απλήρωτους χωρίς να υφίστανται κυρώσεις. Την ίδια στιγμή βαφτίζει «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης» διάφορες μικροπαροχές οι οποίες αδυνατούν να αλλάξουν την κοινωνική κατάσταση έστω, από όρους οριακής επιβίωσης σε όρους στοιχειώδους διαβίωσης. Από την μία λοιπόν, η νέα κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική εκμετάλλευσης της κοινωνίας και από την άλλη συμπλέει με το τρομο-υστερικό κλίμα που δημιουργούν τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση, χρησιμοποιώντας τους ίδιους κατασταλτικούς μηχανισμούς με τις προηγούμενες κυβερνήσεις (τους οποίους ευαγγελιζόταν ότι θα καταργήσει και θα εκδημοκρατίσει) σε όποιο κομμάτι της κοινωνίας αντιστέκεται, π.χ. χρήση χημικών στους διαδηλωτές ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική, εκκενώσεις καταλήψεων στέγης, ισχυρή καταστολή με ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ και τελικά εκκένωση της κατάληψης πρυτανείας του Ε.Κ.Π.Α. στην οποία δεν έχει επιχειρήσει καμία κυβέρνηση να εισβάλλει, πάρα τις όποιες καταλήψεις και επεισόδια, από την χούντα και μετά.
Καθώς το νεοφιλελεύθερο όραμα για την οικονομία της ολοκληρωτικής ανάπτυξης και τη διακυβέρνηση αρχίζει όχι απλά να αμφισβητείται στα μάτια της κοινωνίας αλλά να καταρρέει παταγωδώς, δεν μπορούμε παρά να αναζητήσουμε εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης των αναγκών μας, αφήνοντας πίσω την επιβεβλημένη κανονικότητα κράτους –κεφαλαίου. Τα κοινά αγαθά και η από κοινού κοινή χρήση τους, είναι έννοιες που επανανοηματοδοτούνται για να περιγράψουν πως θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε τους εαυτούς μας αλλά και τους διαθέσιμους πόρους στο σήμερα. Ερχόμαστε σε σύγκρουση με τους λίγους που τα έχουν ιδιωποιηθεί εις βάρος της κοινωνίας είτε περιφράζοντάς τα με στόχο την κερδοφορία, από ένα πάρκο στην πόλη μέχρι εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων δασικής γης για εξορυκτική δραστηριότητα είτε εκμεταλλευόμενοι τα κοινά αγαθά, πχ. τα φυσικά κοινά (το νερό, η γή, ο ήλιος, ο αέρας και κατ’επέκταση το ρεύμα) και τα δημόσια κοινά (ΜΜΜ, παιδεία, δημόσιοι χώροι κτλ), εμπορευματοποιώντας τα. Ιδιαίτερα σε μια συγκυρία όπου το κόστος είναι δυσανάλογο σε σχέση με τις μειώσεις των μισθών, των συντάξεων και τα τεράστια ποσοστά της ανεργίας. Δεν τους παραχωρούμε το δικαίωμα να καρπώνονται, ως διαχειριστές, τα κοινά αγαθά που ανήκουν σε όλους μας και είναι απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας. Δεν τους επιτρέπουμε, στον βωμό της συσσώρευσης και ανάπτυξης, να ισοπεδώνουν την φύση και την ζωή μας.
Το ρεύμα είναι ένα κοινό αγαθό αναγκαίο για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας στη σύγχρονη εποχή. Είναι απαραίτητη η ελεύθερη πρόσβαση σε ρεύμα τόσο των κοινωνικών αυτοδιαχειριζόμενων χώρων για να λειτουργούν όχι απλά ανταγωνιστικά στο υπάρχον σύστημα αλλά και για να δημιουργούν εκείνους τους συσχετισμούς αντίστασης στον ολοκληρωτισμό της ζωής μας όσο και ολόκληρης της κοινωνίας. Οι κοινωνικοί χώροι δε λειτουργούν με γνώμονα το οικονομικό συμφέρον αλλά ως ανοιχτές κοινότητες που επανανοηματοδοτούν τις ανθρώπινες σχέσεις με απώτερο σκοπό το γενικότερο μετασχηματισμό της κοινωνίας με όρους ελευθερίας , αυτοθέσμισης, αλληλεγγύης.
Η καταστολή μέσω διακοπής της παροχής ρεύματος και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σχεδιάζεται για το μέλλον δεν πρόκειται να μας πάει ούτε βήμα πίσω στον αγώνα για ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, αγώνα για την κοινωνική αυτοθέσμιση.
Για εμάς το Σχολείο είναι οι ανακτημένες μας ζωές, ένας πνεύμονας ελευθερίας ενάντια στις έννοιες του ανταγωνισμού, της αντιπαλότητας και της αρπακτικότητας. Είναι ο τρόπος μας να αναθεωρήσουμε, να αναιρέσουμε, να αρνηθούμε και να παραθέσουμε προτάσεις μέσω της κριτικής μας στο υπάρχον απαξιωτικό και απάνθρωπο σύστημα. Το Σχολείο, είναι » η αναβίωση της ποίησης, που είναι η ίδια η έκφραση της ζωής εν τω γίγνεσθαι», είναι η πραγμάτωση ενός άλλου κόσμου στο εδώ και στο τώρα, και θα το υπερασπιστούμε όλοι/ες μας μέχρι τέλους.

Σαν μικρή συνέχεια της πρώτης μας ανοιχτής εκδήλωσης στο χώρο του σχολείου, σας καλούμε σε μια αυτοσχέδια γιορτούλα, την τελευταία μέρα των διακοπών. Για εσάς που ήρθατε, για εσάς που δεν ήρθατε, για εσάς που θέλετε να μάθετε περισσότερα για το εγχείρημα, το δίχως άλλο μια καλή ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. 

Εδώ και 3 μήνες, η Συνέλευση του Αλλιώτικου Σχολείου, το Μικρό Δέντρο, δοκιμάζει την πραγμάτωση κάποιων επιθυμιών της στη βάση μιας σχολικής καθημερινότητας. Το σχολείο μας λειτουργεί καθημερινά, στην περιοχή του Κρυονερίου και σ’ αυτό συμμετέχουν αυτή τη στιγμή 13 παιδιά ηλικίας 3 με 5,5 ετών.

Οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες ξεπήδησε το εγχείρημά μας και λειτουργεί η συνέλευση μας, βασίζονται κατά κύριο λόγο στην αυτοοργάνωση, την συνδιαμόρφωση και τη συνδημιουργία. Στο σχολείο μας επιλέγουμε διαδικασίες που προωθούν τη βιωματική μάθηση, την αυτοδύναμη εξέλιξη του παιδιού, την αυτορρύθμιση των σχέσεων στη σχολική κοινότητα, την συμβίωση, την ειρηνική εξερεύνηση του εαυτού και του κόσμου, τον σεβασμό στο άτομο και στη διαφορετικότητα, τον προσωπικό ορισμό και την συλλογική κατάκτηση της ελευθερίας. Ως ελευθερία ορίζουμε τις ιδιαίτερες συνθήκες μέσα από τις οποίες μπορεί να γεννηθεί η ικανότητα να αφουγκράζομαι και να σέβομαι τις ανάγκες του εαυτού και του άλλου. Χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως αυτές της μη κατευθηντικότητας, της ενεργητικής ακρόασης, της ενσυναίσθησης αλλά και σε μια διαρκή προσπάθεια να μινιμάρουμε τους ενήλικους εαυτούς μας, στοχεύουμε μεταξύ άλλων στην ανάπτυξη των παιδιών μέσα από ένα ολιστικό πρίσμα.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια χρειαζόμασταν ένα σημείο αναφοράς και ασφάλειας από το οποίο θα περάσουμε στην πράξη. Έτσι οι παιδαγωγικές θεωρίες, τα εργαλεία και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται, διατυπώνονται στο Παιδαγωγικό μας Πλαίσιο, το οποίο δεν ξεχνάμε ότι θέλουμε να βρίσκεται σε διαρκή σχέση ανατροφοδότησης με το βίωμα και την εμπειρία. Θέλουμε η ύπαρξη του να εξαρτάται από τη διαλεκτική του αξία.

Η προσέγγιση για μια αλλιώτικη παιδαγωγική πηγάζει από την αναγκαιότητά μας για μια αλλιώτικη κοινωνία, λαμβάνοντας υπ’ όψη την αλληλένδετη σχέση μεταξύ κοινωνίας – οικογένειας- εκπαίδευσης.

Δέχομαι Αφήνω Δίνω Παίρνω Νοιάζομαι Αγκαλιά Ασφάλεια Συμπαραστέκομαι Συμπάσχω Συμμετέχω Μοιράζομαι Νιώθω Αισθάνομαι Σκέφτομαι Χώρος Χρόνος Προτείνω Ενδιαφέρομαι Αμφισβητώ Επαναδιαπραγματεύομαι Θετικότητα Ελευθερία Μαθαίνω Κουβεντιάζω Παίζω Κλαίω Γελάω Θυμώνω Διασκεδάζω Ανακαλύπτω Ακούω Μυρίζω Γεύομαι Ακουμπάω Χαϊδεύω Υπομονή Συλλογικότητα Κοινότητα Αποδοχή Επιλογή Βούληση Ανάγκες Επιθυμίες Δημιουργία Υποστήριξη Ανάπτυξη Περιέργεια Ερεθίσματα

ΑΓΑΠΗ ΓΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

είναι οι λέξεις που προτιμάμε να ακούνε τα παιδιά μας
είναι η άποψή μας για τον κόσμο
που ονειρευόμαστε και διεκδικούμε
και πραγματώνουμε
Και προσπαθούμε
να οικοδομήσουμε
κάτι άλλο μέσα σε αυτό
γιατί γίνεται και αλλιώς
αλλιώτικα
Γιατί, στην τελική
πως γίνεται να γίνεται αλλιώς
κι όχι έτσι όπως λέμε
αφού ώρες-ώρες το καταλαβαίνουμε
ότι ο άνθρωπος
δεν γίνεται αλλιώς
Πώς να το κάνουμε;
Δεν γίνεται
δεν γίνεται
ο άνθρωπος
δεν συμβαίνει
ο άνθρωπος
Ποιος είναι ο στόχος του σχολείου στην κοινωνία; Τι απαιτήσεις έχουν από αυτό, αυτοί που το ελέγχουν; Ποια είναι τα όρια των δασκάλων και πώς αυτά καθορίζονται; Ποια είναι η θέση του παιδιού στο κόσμο; Η θέση του παιδιού μέσα στην κοινωνία πολιτικά;
Θέλουμε να προετοιμάζουμε τα παιδιά για τον σκληρό κόσμο που έχουμε φτιάξει. Τα προετοιμάζουμε για να σταθούν δυνατά ως αυτό που είναι. Ως ο εαυτός τους. Δεν προετοιμάζουμε το εργατικό δυναμικό της χώρας.
Σημασία για μας έχει τόσο η καρδιά, όσο και το μυαλό. Τόσο ο νους, όσο και το σώμα. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να παραλείπει ή να υποτιμά κάποιο από τα κομμάτια που συνθέτουν ένα εγώ.
Ο ρυθμός της ζωής μπορεί να μας κάνει να ξεχνάμε.
Το πρέπει μπορεί να γίνεται εύκολα συνήθεια και λατρεία.
Στη γνώση ελοχεύει ο δογματισμός. Είναι η προσωπική δουλειά του καθενός να καταπιεί την κατεύθυνση, τη ρητορεία, την ηθικολογία, την περιττολογία, την ιδεολογία, τον ισμό και την ταυτότητα. Αυτά τα πράγματα δεν αφορούν κανέναν άλλο, εκτός από το ίδιο το άτομο που τα φέρει ως δεσμά για να αυτοπροσδιορίζεται.
Στη γνώση φωλιάζει και η θέση, η γνώση της θέσης. Που στέκεται το άτομο. Δίπλα σε ποιους και απέναντι σε ποιους. Και γιατί. Σίγουρα ξέρει γιατί. Έχει νιώσει γιατί, πριν καν καταλάβει.

Συνέλευση του Αλλιώτικου Σχολείου , Το μικρό δέντρο
https://alliotikosxoleio.espivblogs.net/
alliotikosxoleio@yahoo.gr

Η Συνέλευση του Αλλιώτικου σχολείου είναι ανοιχτή σε όποιο άτομο ή οικογένεια  επιθυμεί να συμμετέχει. Οι τρόποι και ο βαθμός συμμετοχής μπορεί να διαφέρουν: συμμετοχή παιδιού στο σχολείο, συμμετοχή ως συνοδοί, εξωτερικοί συνεργάτες, συμμετοχή σε υποομάδες εργασίας (οικονομικής ενίσχυσης, κατασκευής παιδαγωγικού υλικού κ.ά.) ή ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε.

Αν ενδιαφέρεστε να παρευρεθείτε επικοινωνήστε μαζί μας στο alliotikosxoleio@yahoo.gr

χάρτης:

Παρακαλούμε, όσοι έρθετε με αυτοκίνητα να παρκάρετε στον κεντρικό (Ολύνθου) για να μην δημιουργηθεί συμφόρηση. Επίσης από την στάση του 37 (επί της Ολύνθου επίσης) θα προσπαθήσουμε να καταστήσουμε σαφή την διαδρομή που σας οδηγεί στο σχολείο μας. Βρείτε τα σημάδια λοιπόν! (Λυπούμαστε που δεν μπορεί να γίνει πιο εύκολο, αλλά πρόκειται για περιοχή με χωματόδρομους, που δεν είναι καν ονοματισμένοι. )

Το blog μας παρέμενε ανενεργό από το καλοκαίρι, δεδομένου ότι η Συνέλευση για την Δημιουργία ενός Αλλιώτικου Σχολείου έβαζε τα δυνατά της να πραγματώσει κάποιες απ’ τις επιθυμίες της. Έτσι με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι ο χώρος μας, τον οποίο ενήλικοι και παιδιά ονομάζουμε “το Μικρό Δέντρο”, λειτουργεί εδώ και δύο μήνες στην περιοχή του Κρυονερίου. Αναμένεται η αφίσα της πρώτης μας Ανοιχτής Εκδήλωσης και διάφορα άλλα.

Ευχαριστούμε πολύ