Σαν μικρή συνέχεια της πρώτης μας ανοιχτής εκδήλωσης στο χώρο του σχολείου, σας καλούμε σε μια αυτοσχέδια γιορτούλα, την τελευταία μέρα των διακοπών. Για εσάς που ήρθατε, για εσάς που δεν ήρθατε, για εσάς που θέλετε να μάθετε περισσότερα για το εγχείρημα, το δίχως άλλο μια καλή ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. 

Εδώ και 3 μήνες, η Συνέλευση του Αλλιώτικου Σχολείου, το Μικρό Δέντρο, δοκιμάζει την πραγμάτωση κάποιων επιθυμιών της στη βάση μιας σχολικής καθημερινότητας. Το σχολείο μας λειτουργεί καθημερινά, στην περιοχή του Κρυονερίου και σ’ αυτό συμμετέχουν αυτή τη στιγμή 13 παιδιά ηλικίας 3 με 5,5 ετών.

Οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες ξεπήδησε το εγχείρημά μας και λειτουργεί η συνέλευση μας, βασίζονται κατά κύριο λόγο στην αυτοοργάνωση, την συνδιαμόρφωση και τη συνδημιουργία. Στο σχολείο μας επιλέγουμε διαδικασίες που προωθούν τη βιωματική μάθηση, την αυτοδύναμη εξέλιξη του παιδιού, την αυτορρύθμιση των σχέσεων στη σχολική κοινότητα, την συμβίωση, την ειρηνική εξερεύνηση του εαυτού και του κόσμου, τον σεβασμό στο άτομο και στη διαφορετικότητα, τον προσωπικό ορισμό και την συλλογική κατάκτηση της ελευθερίας. Ως ελευθερία ορίζουμε τις ιδιαίτερες συνθήκες μέσα από τις οποίες μπορεί να γεννηθεί η ικανότητα να αφουγκράζομαι και να σέβομαι τις ανάγκες του εαυτού και του άλλου. Χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως αυτές της μη κατευθηντικότητας, της ενεργητικής ακρόασης, της ενσυναίσθησης αλλά και σε μια διαρκή προσπάθεια να μινιμάρουμε τους ενήλικους εαυτούς μας, στοχεύουμε μεταξύ άλλων στην ανάπτυξη των παιδιών μέσα από ένα ολιστικό πρίσμα.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια χρειαζόμασταν ένα σημείο αναφοράς και ασφάλειας από το οποίο θα περάσουμε στην πράξη. Έτσι οι παιδαγωγικές θεωρίες, τα εργαλεία και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται, διατυπώνονται στο Παιδαγωγικό μας Πλαίσιο, το οποίο δεν ξεχνάμε ότι θέλουμε να βρίσκεται σε διαρκή σχέση ανατροφοδότησης με το βίωμα και την εμπειρία. Θέλουμε η ύπαρξη του να εξαρτάται από τη διαλεκτική του αξία.

Η προσέγγιση για μια αλλιώτικη παιδαγωγική πηγάζει από την αναγκαιότητά μας για μια αλλιώτικη κοινωνία, λαμβάνοντας υπ’ όψη την αλληλένδετη σχέση μεταξύ κοινωνίας – οικογένειας- εκπαίδευσης.

Δέχομαι Αφήνω Δίνω Παίρνω Νοιάζομαι Αγκαλιά Ασφάλεια Συμπαραστέκομαι Συμπάσχω Συμμετέχω Μοιράζομαι Νιώθω Αισθάνομαι Σκέφτομαι Χώρος Χρόνος Προτείνω Ενδιαφέρομαι Αμφισβητώ Επαναδιαπραγματεύομαι Θετικότητα Ελευθερία Μαθαίνω Κουβεντιάζω Παίζω Κλαίω Γελάω Θυμώνω Διασκεδάζω Ανακαλύπτω Ακούω Μυρίζω Γεύομαι Ακουμπάω Χαϊδεύω Υπομονή Συλλογικότητα Κοινότητα Αποδοχή Επιλογή Βούληση Ανάγκες Επιθυμίες Δημιουργία Υποστήριξη Ανάπτυξη Περιέργεια Ερεθίσματα

ΑΓΑΠΗ ΓΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

είναι οι λέξεις που προτιμάμε να ακούνε τα παιδιά μας
είναι η άποψή μας για τον κόσμο
που ονειρευόμαστε και διεκδικούμε
και πραγματώνουμε
Και προσπαθούμε
να οικοδομήσουμε
κάτι άλλο μέσα σε αυτό
γιατί γίνεται και αλλιώς
αλλιώτικα
Γιατί, στην τελική
πως γίνεται να γίνεται αλλιώς
κι όχι έτσι όπως λέμε
αφού ώρες-ώρες το καταλαβαίνουμε
ότι ο άνθρωπος
δεν γίνεται αλλιώς
Πώς να το κάνουμε;
Δεν γίνεται
δεν γίνεται
ο άνθρωπος
δεν συμβαίνει
ο άνθρωπος
Ποιος είναι ο στόχος του σχολείου στην κοινωνία; Τι απαιτήσεις έχουν από αυτό, αυτοί που το ελέγχουν; Ποια είναι τα όρια των δασκάλων και πώς αυτά καθορίζονται; Ποια είναι η θέση του παιδιού στο κόσμο; Η θέση του παιδιού μέσα στην κοινωνία πολιτικά;
Θέλουμε να προετοιμάζουμε τα παιδιά για τον σκληρό κόσμο που έχουμε φτιάξει. Τα προετοιμάζουμε για να σταθούν δυνατά ως αυτό που είναι. Ως ο εαυτός τους. Δεν προετοιμάζουμε το εργατικό δυναμικό της χώρας.
Σημασία για μας έχει τόσο η καρδιά, όσο και το μυαλό. Τόσο ο νους, όσο και το σώμα. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να παραλείπει ή να υποτιμά κάποιο από τα κομμάτια που συνθέτουν ένα εγώ.
Ο ρυθμός της ζωής μπορεί να μας κάνει να ξεχνάμε.
Το πρέπει μπορεί να γίνεται εύκολα συνήθεια και λατρεία.
Στη γνώση ελοχεύει ο δογματισμός. Είναι η προσωπική δουλειά του καθενός να καταπιεί την κατεύθυνση, τη ρητορεία, την ηθικολογία, την περιττολογία, την ιδεολογία, τον ισμό και την ταυτότητα. Αυτά τα πράγματα δεν αφορούν κανέναν άλλο, εκτός από το ίδιο το άτομο που τα φέρει ως δεσμά για να αυτοπροσδιορίζεται.
Στη γνώση φωλιάζει και η θέση, η γνώση της θέσης. Που στέκεται το άτομο. Δίπλα σε ποιους και απέναντι σε ποιους. Και γιατί. Σίγουρα ξέρει γιατί. Έχει νιώσει γιατί, πριν καν καταλάβει.

Συνέλευση του Αλλιώτικου Σχολείου , Το μικρό δέντρο
https://alliotikosxoleio.espivblogs.net/
alliotikosxoleio@yahoo.gr

χάρτης:

Παρακαλούμε, όσοι έρθετε με αυτοκίνητα να παρκάρετε στον κεντρικό (Ολύνθου) για να μην δημιουργηθεί συμφόρηση. Επίσης από την στάση του 37 (επί της Ολύνθου επίσης) θα προσπαθήσουμε να καταστήσουμε σαφή την διαδρομή που σας οδηγεί στο σχολείο μας. Βρείτε τα σημάδια λοιπόν! (Λυπούμαστε που δεν μπορεί να γίνει πιο εύκολο, αλλά πρόκειται για περιοχή με χωματόδρομους, που δεν είναι καν ονοματισμένοι. )

Συνέλευση για τη δημιουργία ενός Αλλιώτικου Σχολειού

Γνωριμία με τη συνέλευση

Κοινή βάση για τη συνέλευση μας αποτέλεσε η επιθυμία και η ανάγκη να πραγματωθεί στο εδώ και τώρα, σε άμεσο χρόνο ένα αλλιώτικο σχολειό. Η ομάδα αποτελείται από γονείς και παιδαγωγούς αλλά και κάποιους άλλους υπομονετικούς ενήλικες που ενδιαφέρονται να υποστηρίξουν στην πράξη την ύπαρξη ενός σχολειού με δομή, οργάνωση και παιδαγωγικό πλαίσιο που να στηρίζεται στην επιθυμία για ελευθερία , δημιουργία, συλλογική ζωή. Ένα σχολειό που βρίσκουμε αυτονόητο πως δε θα μας χαριστεί αλλά θα πρέπει εμείς πέτρα πέτρα να το κτίσουμε.
Η προσπάθεια αυτή είναι αυτοοργανωμένη, που σημαίνει ότι  συνδιαμορφώνουμε την διαδικασία του «χτισίματος» του σχολείου και δεσμευόμαστε σε αυτήν, ο καθένας και η καθεμία στον βαθμό που  θέλει και μπορεί (επιλέγει). Η βιωσιμότητα του εγχειρήματος εξαρτάται από την ποιότητα της συμμετοχής μας σε αυτό. Οραματιζόμαστε μια δομή που να βασίζεται στην ενεργή-συμμετοχική παρουσία του καθένα και της καθεμιάς, και όχι στην οικονομική του συνεισφορά .
Μια διαδικασία που από μόνη της θα είναι ένα σχολείο που μικροί και μεγάλοι θα ασχοληθούμε και θα μάθουμε καλύτερα την  αυτενέργεια , την συνέπεια , την δέσμευση, την συμμετοχική παρουσία, την  ομοφωνία, το πέρασμα στην πράξη, την αυτοοργάνωση. .

Τι είναι στην πράξη ένα αλλιώτικο σχολειό;

Έπειτα από έναν χρόνο τακτικών συνελεύσεων φτάσαμε στη στιγμή όπου το σχολείο αυτό θα είναι σε θέση να λειτουργεί σύντομα. Συνοπτικά μερικές από τις ήδη σχηματισμένες μας επιθυμίες για το αλλιώτικο σχολειό, συνθέτουν το περιβάλλουν του κάπως έτσι:

Ένας χώρος όπου τα παιδιά θα μπορούν να είναι ο «εαυτός» τους.

Ένα σχολειό, για παιδιά από 3 έως 12 ετών ,που θα σέβεται την ατομικότητα , τους προσωπικούς ρυθμούς και τα συναισθήματα του κάθε παιδιού.

Ένα σχολείο κοντά στη φύση ή και μέρος αυτής, όπου τα παιδιά θα αντλούν ποικιλίες ερεθισμάτων και θα βρίσκουν τα εργαλεία για να εξερευνούν και να ανακαλύπτουν μόνα τους τις απαντήσεις στα ερωτήματα που γεννά αυτός, ο αντιφατικός πολλές φορές κόσμος.

Ένα σχολειό όπου οι ανάγκες του πλάσματος στο σύνολο τους θα αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα, ειλικρίνεια και συνέπεια.

Όπου τα παιδιά θα νιώθουν την ασφάλεια να αφουγκραστούν και να εκφράσουν τις δικές τους πραγματικές ανάγκες και τα συναισθήματα τους ελεύθερα και αυθόρμητα μακριά από ηθικές προσταγές και κοινωνικές νόρμες.

Ένας τόπος ασφάλειας όπου τα πλάσματα θα μπορούν να ανακαλύπτουν, να δημιουργούν, να κατανοούν, να αναπτύσσουν δεξιότητες, να κατακτήσουν με ηρεμία την προσωπική τους ανεξαρτησία και αυτονομία αλλά και την αίσθηση της συλλογικής ζωής και της αλληλεγγύης και κάποτε να μεγαλώσουν έξω από τα πλαίσια της όποιας συμβατικότητας.

Ένα σχολειό όπου η εμπιστοσύνη απέναντι στην ορμή του πλάσματος για εξερεύνηση και ανακάλυψη θα κυριαρχεί.

Όπου η εμπιστοσύνη απέναντι στην περιέργεια και την ικανότητα του πλάσματος για αυτοδύναμη εξέλιξη θα το υποστηρίζει και θα του δίνει ώθηση.

Οι ενήλικες, να σταθούμε δίπλα στα παιδιά και όχι μπροστά τους, με εργαλεία την μη παρεμβατικότητα, την ενεργητική ακρόαση, τη δόμηση ενός υλικού και συναισθηματικού περιβάλλοντος γεμάτου από διαφορετικές ποιότητες ερεθισμάτων και εμπειριών, με διαδικασίες βιωματικής μάθησης και εργαλεία ατομικής και συλλογικής ανάπτυξης.
Προσπαθώντας να αποδομήσουμε τον αγκυλωμένο εαυτό για να επαναδομήσουμε μαζί με τα πλάσματα τον κόσμο της γνώσης και της δημιουργίας.

Επιθυμούμε να κτίσουμε ένα σχολειό όπου παιδιά, παιδαγωγοί και γονείς θα ζουν ως ισότιμα μέλη μιας αντιαυταρχικής αυτοδιαχειριζόμενης ενότητας.
Όπου κανένα δόγμα, καμία θρησκευτική ή πολιτική ιδεολογία δεν θα αναπαράγεται επεκτατικά πάνω στον κόσμο των παιδιών αλλά και όπου η πραγματικότητα δεν θα αποκρύπτεται.
Ένα σχολειό προσβάσιμο ανεξάρτητα από οικονομικά , ταξικά και φυλετικά κριτήρια.
Ένα σχολειό βασισμένο στην ανάγκη μας για ελευθερία, για την ελευθερία ως τη δυνατότητα να αφουγκράζομαι και να σέβομαι τις ανάγκες του εαυτού και του άλλου.

Στο εδώ και τώρα

Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην πραγμάτωση όλων των παραπάνω  διευρύνουμε  κοινούς τόπους   και τρόπους μέσα από τακτικές κουβέντες και συνελεύσεις ούτως ώστε οι επιθυμίες μας να  γίνουν συλλογικές  και να γειωθούν στο τώρα . Tα περιεχόμενα των συναντήσεων μας βρίσκονται εδώ :

alliotikosxoleio.espivblogs.net

Η λίγο πιο άμεση επικοινωνία :
alliotikosxoleio@yahoo.gr
Προς το παρόν ο τόπος που βάζουμε το νερό στο αυλάκι είναι οι κήποι του πασά και ελπίζουμε σε λιγότερο από ένα μήνα ο χώρος του Αλλιώτικου σχολειού.

που έγινε στην πλατεία Κουλέ Καφέ, στην Άνω Πόλη

Είμαστε μια ομάδα ατόμων που συναντηθήκαμε στη βάση της δημιουργίας ενός αλλιώτικου σχολείου.

Οραματιζόμαστε ένα σχολείο όπου θα υπάρχει ο χώρος και ο χρόνος για τους μικρούς ανθρώπους να μαθαίνουν – και κυρίως να ανακαλύπτουν-, να αναπτύσσουν δεξιότητες, να δημιουργούν, να παίζουν, να μεγαλώνουν, έξω απ’ τα πλαίσια της όποιας συμβατικότητας και μακριά από τα στενά όρια του θεσμικού σχολείου.

Κάποιες από τις μέχρι τώρα σχηματισμένες επιθυμίες μας γύρω απ’ το αλλιώτικο σχολείο συνοψίζονται στα παρακάτω:

Επιθυμούμε να είναι ένα σχολείο χαράς, κοντά στη φύση ή και μέρος αυτής, όπου τα παιδιά θα παίρνουν ερεθίσματα και θα βρίσκουν τα εργαλεία για να εξερευνούν και να ανακαλύπτουν μόνα τους τις απαντήσεις στα ερωτήματα που γεννά αυτός ,  ο αντιφατικός πολλές φορές κόσμος.

Να μην περιχαρακώνεται από κανενός είδους  θρησκευτικού, εθνικού και ιδεολογικού δογματισμού και να είναι ένας χώρος όπου τα παιδιά  θα μαθαίνουν ότι δεν έχει κανείς εξουσία πάνω τους.

Να αντιμετωπίζει την εκπαίδευση των παιδιών ολιστικά: σε φυσικό, συναισθηματικό και νοητικό επίπεδο, κρατώντας  ισορροπία ανάμεσα στο βίωμα, στην εμπειρία, στο συναίσθημα και στην κρίση.

Να είναι ένας χώρος όπου η τιμωρία έχει  αντικατασταθεί από κουβέντα. Ένα σχολείο που σέβεται το ρυθμό του κάθε παιδιού ξεχωριστά κι εξασφαλίζει την ελεύθερη συμμετοχή του στις ενότητες που το ενδιαφέρουν. Να δίνει χρόνο όχι μόνο στο αποτέλεσμα αλλά και στη διαδικασία. Ένα σχολείο έξω  από το πνεύμα του ανταγωνισμού .

Ένας χώρος  που τα παιδιά  θα μπορούν να λειτουργούν με σεβασμό στα όρια τους , να μην υποτάσσονται στις ανάγκες ενός ρόλου , να προσφέρουν , να είναι δημιουργικά , να είναι αυτόνομα . Να είναι ένας χώρος όπου όλοι θα νιώθουν ασφάλεια ώστε να μπορούν χωρίς φόβο να βρουν τη θέση τους στην τρέχουσα πραγματικότητα.

Η τέχνη να έχει κεντρική θέση, ως μορφή επικοινωνίας, ως εργαλείο κατανόησης του κόσμου, ως πεδίο όπου οι βαθιές αγωνίες του ανθρώπου βρίσκουν χώρο να εκφραστούν.

Η προσπάθεια αυτή είναι αυτοοργανωμένη , που σημαίνει ότι  συνδιαμορφώνουμε την διαδικασία του «χτισίματος» ενός σχολείου και , δεσμευόμαστε σε αυτήν ,  ο καθένας στον βαθμό που  θέλει και μπορεί (επιλέγει ) . Η βιωσιμότητα του εγχειρήματος εξαρτάται από την ποιότητα της συμμετοχής μας σε αυτό . Πρόκειται για ένα σχολείο που επιθυμούμε να φτιαχτεί εξ αρχής από εμάς , και όχι για ένα σχολείο στο οποίο θα απευθυνθούμε όταν αυτό ανοίξει . Οραματιζόμαστε μια δομή που να βασίζεται στην ενεργή-συμμετοχική παρουσία του καθένα και της καθεμιάς, και όχι στην οικονομική του συνεισφορά . Μια διαδικασία που από μόνη της θα είναι ένα σχολείο που μικροί και μεγάλοι θα ασχοληθούμε και θα μάθουμε καλύτερα την  αυτενέργεια , την συνέπεια , την δέσμευση, την συμμετοχική παρουσία , την  ομοφωνία , το πέρασμα στην πράξη (, την αυτοοργάνωση .)

Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην πραγμάτωση όλων των παραπάνω  διευρύνουμε  κοινούς τόπους   και τρόπους μέσα από τακτικές κουβέντες και συνελεύσεις ούτως ώστε οι επιθυμίες μας να  γίνουν συλλογικές  και να γειωθούν στο τώρα .

Προς το παρόν ο τόπος που βάζουμε το νερό στο αυλάκι είναι το Πρώην  Στρατόπεδο Καρατάσου .

Για επικοινωνια  alliotikosxoleio@yahoo.gr