Το Μικρό Δέντρο συμμετέχει στην ημερίδα για τα Δημοκρατικά Σχολεία, η οποία διοργανώνεται από το EUDEC Greece, το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο αμφιθέατρο του 1ου Γυμνασίου Αγίου Δημητρίου (Στρογγυλό), Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου 23, Άγιος Δημήτριος. Θα συμπεριλαμβάνει θεματικά πάνελ εισηγήσεων και εργαστήρια.
Στο επισυναπτόμενο αρχείο, θα βρείτε την αφίσα και το αναλυτικό πρόγραμμα της ημερίδας.
Παρακάτω ακολουθεί η θεωρητική εισήγηση που συνοδεύει την παρουσίασή μας.
Βιώνοντας και εξασκώντας την δημοκρατία στην καθημερινή ζωή.
Ένα σχολειό κοινότητας.
Η απόπειρα επαναπροσδιορισμού της έννοιας της επικοινωνίας σαν μια μοναδική ζωντανή και μεταβαλλόμενη διαδικασία.
Στην κοινότητα του Μικρού Δέντρου η επικοινωνία είναι το εργαλείο με το οποίο από την θεωρία πειραματιζόμαστε στην πράξη. Από την αρχή του εγχειρήματος επιλέξαμε να έχουμε μια ομάδα συνοδών που συναντιέται, εκτός πρωινής καθημερινότητας, σε μια τακτική εβδομαδιαία συνέλευση Η ομάδα των συνοδών για να προετοιμαστεί μελέτησε, επισκέφτηκε Δημοκρατικά, Ενεργά (Active) και Αναρχικά σχολεία για να συλλέξει ερεθίσματα, εμπειρίες και έμπνευση. Παρακολούθησε και οργάνωσε αυτομορφώσεις, σεμινάρια και ομιλίες για την ανταλλαγή εργαλείων, και ίσως το πιο σημαντικό, επιχείρησε να πειραματιστεί. Οι συνοδές βρίσκονται σε ετοιμότητα για να επαναπροσδιορίσουν τις θεωρητικές τους προσεγγίσεις με εργαλεία τον αναστοχασμό και την ανατροφοδότηση από την πρακτική, τους γονείς και τους εξωτερικούς συνεργάτες και συνδημιουργούς. Η συμμετοχή στην ερευνητική διαδικασία είναι αναγκαία, καθώς εκεί είναι ο τόπος ζύμωσης πάνω στις αξίες, τις αρχές και τις πρακτικές και κατ’ επέκταση ο τόπος που χτίζουν μια κοινή παιδαγωγική βάση. Δεν υπάρχει ουδέτερη έρευνα, ουδέτερη παιδαγωγική, ούτε ουδέτερη παιδαγωγός, σκοπός λοιπόν της παιδαγωγικής ομάδας είναι να αναπαράγει έναν διαφορετικό πολιτισμό από τον κυρίαρχο.
Έτσι λοιπόν, για μας η παιδική ηλικία δεν είναι μια προετοιμασία μετάβασης για την μελλοντική ενήλικη ζωή, είναι μια ειδική περίοδος με ειδικά χαρακτηριστικά και ειδικά προβλήματα. Τα παιδιά ζουν στο παρόν και για το παρόν. Σε ένα περιβάλλον, τα χαρακτηριστικά του οποίου θα αναλύσουμε παρακάτω, το παιδί μπορεί να λειτουργήσει σύμφωνα με τα εσωτερικά του κίνητρα και τις επιθυμίες του για να δομήσει τον εαυτό του και να κατανοήσει τους άλλους. Η πρώτη παιδική ηλικία είναι η βάση του ατόμου για να καλλιεργήσει την αυτονομία, την αυτοπεποίθηση και την κριτική συνείδηση μέσα από το βίωμα της πραγματικότητας. Η απελευθέρωση της παιδικής ηλικίας από τις ενήλικες φιλοδοξίες, είναι το πρώτο βήμα για την κατάκτηση της ελευθερίας του. Υπερασπίζοντας την αυτονομία της παιδικής ηλικίας και την ικανότητα του παιδιού για αυτοδιάθεση, το παιδί μπορεί να επιλέξει για την ζωή του μέσα και έξω από τα τείχη του σχολείου και του σπιτιού. Η ελευθεριακή σκέψη και συγκεκριμένα οι ελευθεριακές προσεγγίσεις για την μάθηση θέτουν σαν βασικό το ζήτημα της ατομικής αυτονομίας, ιδωμένο από το πρίσμα της κοινοτικής ζωής. Ο C. Ward υποστηρίζει πως η ελευθεριακή μάθηση συντελείται σε τρία επίπεδα: 1. Το επίπεδο της ατομικότητας: όπου μέσα από την αυτενέργεια ο μαθητής κατακτά την προσωπική του γνώση. 2. Το επίπεδο της κοινότητας: με τη συνεκπαίδευση, την αλληλοβοήθεια και τη συμμετοχή κατακτά το βίωμα της δημοκρατικής συμβίωσης. 3. Το επίπεδο της οργάνωσης: βιώνοντας τη λειτουργία μιας αυτοοργανωμένης δομής που διέπεται από αντιιεραρχικές, οριζόντιες σχέσεις Επιλέγουμε την αυτονομία και την αυτορρύθμιση όχι μόνο στην σχολική καθημερινότητα αλλά στο σύνολο της κοινότητας μας, γιατί είναι μια δράση ζωντανή, δημιουργική, αυθεντική. Είναι μια πράξη σαν απάντηση στην κοινωνία που ζούμε. Μια πρόταση οργάνωσης μιας σχολικής κοινότητας με τα χαρακτηριστικά της αντιιεραρχίας, της ελευθερίας και της συμμετοχής. Το Μικρό δέντρο λειτουργεί με διαδικασίες που οι ίδιοι/ες συμμετέχοντες έχουν αποφασίσει, με αφετηρία τις προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες για την ύπαρξη ενός κοινοτικού σχολείου. Με εργαλείο τις συνελεύσεις μας, στις οποίες επιδιώκουμε την ομοφωνία σαν διαδικασία ισοτιμίας και συνδιαμόρφωσης και όχι σαν αυτοσκοπό, δημιουργούμε ένα πλέγμα επικοινωνίας όλων των ομάδων: παιδιών, γονιών, συνοδών. Σκοπός είναι να αντιμετωπίσουμε και να διαχειριστούμε τις κοινωνικές αντιφάσεις και κατασκευές που βιώνουμε μαζί με τα παιδιά και όχι να δημιουργήσουμε γι’ αυτά μια γυάλα θεωρώντας πως ζουν σε ένα κοινωνικο-πολιτικό κενό.
