Νέες τεχνολογίες, σπουδαία κορίτσια και άλλες ιστορίες τρόμου.
Στην αυτομορφωση του Σαββάτου με θέμα “Παιδιά και νέες τεχνολογίες” είχαμε την χαρά να μας βάλει αυτή την φορά σε σκεψεις η Αναστασία Ψάλτη (την οποία και ευχαριστούμε θερμά!) , καθηγήτρια ψυχολογίας στο Τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη παιδική ηλικία (Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας-Σίνδος).
Από αυτή την συνάντηση δε φύγαμε με “εύκολες λύσεις” και” χρήσιμες συμβουλές”, άλλωστε σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από την τεχνολογία τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του, σίγουρα δεν υπάρχουν πετυχημένες συνταγές.
Αναδεικνύοντας πως η κάθε οικογένεια και η κάθε σχολική κοινότητα έχει το δικό της τρόπο συμβίωσης και επικοινωνίας, αναγνώρισαμε πως ο τρόπος διαχείρισης του θέματος είναι διαφορετικός σε κάθε περιπτωση.
Ακούστηκαν διαφορετικοί προβληματισμοί και ερωτήματα όπως: “καθόλου τηλεόραση, υπολογιστή και γενικά οθόνη μέχρι την ηλικία των 6;”, “θέλω τα παιδιά μου να ζουν σε αυτή την εποχή και να συμβαδίζουν με τις εξελίξεις, αλλά μήπως χάνουν τον αυθορμητισμό τους; “, “μπορούν στην πραγματικότητα οι ενήλικες να έχουν τον έλεγχο για το τι παρακολουθούν τα παιδιά στο διαδίκτυο; “, ” πώς ο υπολογιστής και το διαδίκτυο γίνονται εργαλείο έρευνας και μάθησης;”… κ. α.
Ας αναρωτηθούμε: πόσο αυτοελέγχο και αυτοπειθαρχία έχουμε εμείς οι ίδιες σε σχέση με την χρήση του ίντερνετ και γενικά της οθόνης; ποια ήταν η τελευταία φορά που άφησαμε τις σκέψεις να σκορπίσουν στο μυαλό μας χωρίς να είμαστε συνδεδεμένες στο διαδίκτυο; Αν αναστοχαστουμε πρώτα τα όρια που θέτουμε σε μας πριν τα εφαρμόσουμε στα παιδιά μας και ίσως ετσι γίνουμε λίγο πιο ειλικρινείς.
Στη σχολική μας κοινότητα οι νέες τεχνολογίες δεν δαιμονοποιουνται, αλλά ούτε και εκθειάζονται. Η παιδική συνέλευση αποφασίζει ημέρα κινηματογράφου και έτσι χρησιμοποιούμε τον προτζεκτορα (παιχνίδια φωτός /σκιάς). Επίσης οι θεματικές υποομάδες των παιδιών του Μικρού Δέντρου επεξεργαζονται διαφορά ζητηματα και συλλέγουν πληροφορίες μέσω διαδικτύου.
Για παράδειγμα, σήμερα διαβασαμε για τα “20 σπουδαία κορίτσια που άλλαξαν τον κοσμο” και μια από αυτές που τράβηξε το ενδιαφέρον ήταν η Βαλεντίνα Τερεσκοβα. Το πρώτο βήμα της υποομάδα ήταν να μαζέψει και να μοιραστεί πληροφορίες που ήδη γνωριζαν τα παιδιά όπως για παράδειγμα: Η Βαλεντίνα ήταν κορίτσι, η Ρωσία είναι μεγάλη χώρα και έχει πολύ κρύο, οι γονείς μου έχουν πάει ταξίδι σε αυτή τη χώρα κ. τ. λ.. Όμως ένας προβληματισμός δημιουργήθηκε στο μυαλό της Σ. 5 χρόνων και αναρωτήθηκε αν έζησε στα αλήθεια η Βαλεντίνα. Δεύτερο βήμα ήταν να ερευνησουμε στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας βιβλία με θέμα το διάστημα αλλά κανένα δεν την ανάφερε. Το τρίτο βήμα της ερευνητικής υποομάδα ηταν να αντλήσει πληροφορίες από το διαδίκτυο και έτσι βρήκε μια αληθινή φωτογραφία της Βαλεντίνα ντυμένη με την στολή της κοσμοναύτισσας. Συλλογικός ενθουσιασμός επικράτησε! Έτσι ξεκίνησε ακόμα ένα Μικρό Βιβλίο * αυτή τη φορά με θέμα την πρώτη γυναίκα που πήγε στο διάστημα, εξαπτοντας την φαντασία με μία πραγματική ιστορία Κι όπως πολύ ωραία το είπε η Βαλεντίνα: “Γειά σου σύμπαν! Είσαι πανέμορφο”.
*Τα μικρά βίβλια ξεκίνησαν από τον C. Freinet με σκοπό την ελεύθερη έκφραση και την ερευνητική δραστηριότητα των παιδιών. Στο Μικρό Δέντρο χρησιμοποιούμε το εργαλείο αυτό ατομικα ή συλλογικά και σαν σκοπό έχει την δημιουργία μικρών θεματικών βιβλίων. Πολύ συχνά τα παιδιά του Μικρού Δέντρου φτιάχνουν ένα μικρό βιβλίο για κάθε εκδρομή ή κάποιο θέμα που τους κέντρισε το ενδιαφέρον.
Περισσότερες πληροφορίες https://skasiarxeio.wordpress.com/%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF/
