Στην πρώτη μας συνάντηση, ασχοληθήκαμε με παιχνίδια γνωριμίας και απελευθέρωσης και με την κίνησή μας. Ο θεατρικός χώρος της facta non verba ευννοεί πολύ τα κινητικά παιχνιδια και προκαλούσε τα παιδιά να τρέξουν και να δοκιμάσουν πόσο γλιστράει το πάτωμα, πριν καν ξεκινήσουμε τη συνάντηση. Έτσι, δοκιμάσαμε να κινηθούμε σε σχέση με τους άλλους σε ζευγάρια, σε σχέση με το χώρο, ή αλλιώς, σαν να είμαστε καγκουρό, ελέφαντες και φίδια. Μιμηθήκαμε , λοιπόν, την κίνηση των ζώων και κάποια δοκιμάσαμε να τα κάνουμε παντομίμα (Πώς να μακρύνω το λαιμό μου για να δείξω την καμηλοπάρδαλη;). Συζητήσαμε και αναρωτηθήκαμε για το που ζουν και τι τρώνε. Τέλος, δοκιμάσαμε να μιμηθούμε τις φωνές τους (Αμ, η χελώνα τι φωνή έχει; Ποια/οιος έβαλε αυτήν την κάρτα;).
Για κλείσιμο, τα παιδιά θυμήθηκαν από τις περσινές συναντήσεις μας Το όνειρο του σκιαχτρου και ζήτησαν να παίξουμε τη σκηνή που ο κυρ-Δίκανος κατασκευάζει το σκιάχτρο. Έτσι και κάναμε. Μέχρι την επόμενη συνάντηση…