Η ανάδυση της θεωρίας των κοινών εξετάζεται σαν μια εικονοποιητική επιθυμία που
εμπνέεται από το όραμα για μι α ελεύθερη κοινωνία, που βασίζεται στην αλληλοβοήθεια,
στην συνεργασία, στην αυθεντική επικοινωνία και την ατομική αυτονομία στη συλλογική
συμβίωση. Αυτός ο τέλειος τόπος συμβίωσης λειτουργεί σαν την βασική κινητήριο δύναμη
με πυρήνα την υλοποίηση του στο σήμερα. Η θεωρία τον κοινών δεν ευαγγελίζεται κάποιο
τέλειο ρομαντικό μελλοντικό τόπο, η ουτοπία φτιάχνεται από την θεωρία στην πράξη στο
εδώ και στο τώρα, χωρίς να έχει λύσεις και συνταγές που την καταστούν πανάκεια.
Στο παρακάτω link θα βρείτε τη σχετική μπροσούρα.