Μέσα κι έξω από το Μικρό Δέντρο

Ακόμη μία χρονιά επικοινωνίας και συνεργασίας ολοκληρώνεται στο Μικρό Δέντρο, συνεχίζοντας την προσπάθεια για την αυτοοργάνωση και την άμεση δημοκρατία στην εκπαίδευση. Ολοκληρώσαμε τον κοινοτικό απολογισμό της χρονιάς για την πρωινή καθημερινότητα, για τις διαδικασίες οργάνωσης, αλλά και για το πλέγμα των σχέσεων μας (παιδιά-γονείς-συνοδές). Οι συλλογικές μας ανάγκες και επιθυμίες ανατροφοδοτούν συνεχώς την θεωρία και την πράξη και το αντίστροφο. Η αναστοχαστική διαδικασία πάνω στο ερώτημα «γιατί να κάνουμε ένα τέτοιο σχολειό;»βοηθά στον εμπλουτισμό των συνθηκών μάθησης, αλλά και στην διαμόρφωση των εργαλείων που εφαρμόστηκαν και που επιλέξαμε για να στηριχτούμε.
Κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς το σχολείο -όχι μόνο το εσωτερικό του κτιρίου αλλά και το εξωτερικό περιβάλλον- αλλάζει, αναδιαμορφώνεται, ανακαινίζεται και γενικώς παιδιά, γονείς και συνοδοί φέρνουμε τα πάνω κάτω. Φέτος, υπήρξε έντονος πειραματισμός στο εσωτερικό του κτιρίου, ώσπου καταλάβαμε ότι το παρακάναμε, αφού η Μ.(4 χρονών) μας ρώτησε αυστηρά: “γιατί αλλάζετε συνέχεια θέση στα πράματα;”. Έτσι, λοιπόν αποφασίσαμε να αφήσουμε το υλικό και τις γωνιές στην τελευταία θέση τους, και ξεκινήσαμε με τον εξωτερικό χώρο που περιβάλει το σχολείο. Το Κρυονέρι είναι μια περιοχή με ένα μικρό κωνοφόρο δασάκι, και μικρές εκτάσεις αγρού. Έτσι, λοιπόν ξεκινήσαμε να καθαρίζουμε την κοντινή περιοχή από τα σκουπίδια, και τα βάτα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γεννηθούν ιδέες και ερωτήματα από όλους και όλες. Ξεκινήσαμε να καλλιεργούμε ένα μικρό μπαχτσέ, φτιάξαμε διάφορα σκαρφαλώματα και αρχίσαμε να παρατηρούμε καινούργια φυτά και ζώα και να προσπαθούμε να ζούμε σε αρμονία με αυτά. Έτσι το ‘μέσα’ εμπλουτίστηκε με το ‘έξω’ και το αντίστροφο.