‘ήταν σαν να φορούσε το φύλο του…’
‘τα πάντα είναι κωδικοποιημένα σε σχέση με το φύλο, τόσο πολύ που νιώθεις αδύναμος…’
‘ντρεπόμαστε για τα κιλά και τα γεννητικά όργανα…’
‘ δεν καταλάβαινα ότι το σώμα είναι κι άλλες λειτουργίες εκτός της εμφάνισης…’
‘δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ότι η ταυτότητα του παιδιού μου είναι τόσο ευθύνη μου να βοηθήσω να διαμορφωθεί όσο και όριο του που δεν πρέπει να ξεπεράσω…’
‘στα αγόρια παρατηρώ περισσότερη ομοφοβία μεταξύ τους…’
‘πότε αρχίζει η σεξουαλικότητα στα παιδιά;’
(τα παραπάνω είναι κάποια από τα λόγια που ειπώθηκαν στους κύκλους συζήτησης)
Μια φορά το μήνα, η παιδαγωγική ομάδα του Μικρού Δέντρου ή κάποια γονέας, μελετά και μοιράζεται τις προσεγγίσεις της σχετικά με κάποιο παιδαγωγικό ζήτημα. Αυτή τη φορά, το θέμα που επιλέξαμε να ανοίξουμε δημόσια ήταν το ‘Φύλο, Σώμα και Σεξουαλικότητα στην παιδική ηλικία.
Με μεγάλη μας χαρά είδαμε γνωστά και άγνωστα πρόσωπα, φίλες και συνεργάτες, αλληλέγγυες, ενδιαφερόμενους γονείς και άλλα, να γεμίζουν τον χώρο του σχολείου μας. Και η αλήθεια είναι, ότι αυτή τη φορά, γέμισε για τα καλά.
Σκορπίσαμε σε τέσσερα σημεία μέσα στο σχολείο, στα οποία υπήρχε το απαραίτητο υλικό- ερέθισμα για την συζήτηση (φωτογραφίες 1 και 2) καθώς και οι συντονίστριες της. Δημιουργήσαμε, δηλαδή, τέσσερις ομάδες – κύκλοι συζήτησης. Αφού πέρασε μία ώρα, περίπου, διάρκειας των συζητήσεων – που όπως φάνηκε δεν ήταν καθόλου αρκετή- οι ομάδες βρεθήκαμε όλες μαζί. Ως ανατροφοδότηση από τον κάθε κύκλο συζήτησης, η μία ομάδα είχε ετοιμάσει ένα κολλάζ, η άλλη μια παγωμένη εικόνα, η τρίτη χρησιμοποίησε την αυτόματη γραφή και η άλλη κατέγραψε λόγια που ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια. Για το κλείσιμο, η παιδαγωγική ομάδα του Μικρού Δέντρου έκανε μια πολύ σύντομη εισήγηση για το φύλο, το σώμα και τη σεξουαλικότητα στην παιδική ηλικία, εστιασμένη στην παιδαγωγική της κοινότητας και τις εμπειρίες της πρωινής καθημερινότητας με τα παιδιά.
Κάπου εδώ, θέλουμε να μοιραστούμε πως η κοινότητα του Μικρού Δέντρου γνωρίζαμε εξαρχής πως αυτό το ζήτημα φέρνει τους ενήλικες σε αμηχανία, υποτίθεται πως είναι θέμα της κλειστής οικογενειακής και ιδιωτικής σφαίρας και δεν συζητιέται με ευκολία. Γνωρίζουμε, ακόμα, πως σε δύο ή τρεις ώρες δεν είναι εφικτό να μιλήσουμε και να αμφισβητήσουμε τις στερεοτυπίες/ κανονικότητες για το σώμα, το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Βέβαια, σε κάθε ανοιχτή αυτομόρφωση βλέπουμε την ευκαιρία να επεξεργαστούμε τέτοιου είδους ζητήματα, να μοιραστούμε θεωρητικά και πρακτικά εργαλεία να μιλήσουμε για τα βιώματά μας και να βρούμε τις συλλογικές τους προεκτάσεις. Και σίγουρα, δεν μπορούμε παρά να δίνουμε σημασία σε όλα όσα πρέπει να ειπωθούν για το φύλο, το σώμα και τη σεξουαλικότητα, τόσο για την ενήλική όσο και για την παιδική ηλικία.
Υ.Γ.: Εμπνευστήκαμε τους κύκλους συζήτησης ως μορφή εκδήλωσης από τα feminist chat–tables (για περισσότερες πληροφορίες: http://bastards.espivblogs.net/2015/07/01/feminist-chat-tables/)
